LEPOTA PROLEĆA

U zemlji gde se ravnice protežu do horizonta i gde se nebo spaja sa zemljom, postoji mesto poznato kao Vojvodina. Ovde, svadbe nisu samo proslave ljubavi, već i odraz bogate tradicije i kulture. Zamislite svadbu bez likova, gde priroda i elementi tradicije igraju glavne uloge. Priča počinje u zoru, dok se prvi zraci sunca probijaju kroz guste grane starih hrastova. Na prostranim poljima pšenice, vetar nežno šapuće melodiju koja poziva sve na slavlje. U daljini, zvuci tamburice i violine počinju da se mešaju sa cvrkutom ptica, najavljujući početak svadbenog dana.

Na obali reke, gde se voda blista pod jutarnjim suncem, stolovi su postavljeni sa najfinijim vojvođanskim specijalitetima. Čuvene gibanice, krofne sa pekmezom od šljiva, i domaća rakija čekaju da ugoste goste. Svaki sto je ukrašen lanenim stolnjacima i buketima poljskog cveća, a u vazduhu se oseća miris sveže pečenog hleba.

Pod šatorom od belog platna, koji se lagano njiše na povetarcu, muzičari se pripremaju. Njihove melodije su odraz duše Vojvodine, spoj mađarskih, slovačkih, rumunskih i srpskih ritmova koji se stapaju u harmoničnu celinu. U srcu slavlja, umesto mladenaca, stoje dva stabla jabuke, simboli plodnosti i obilja. Oko njih, parovi igraju kolo, držeći se za ruke, dok se smeh i radost šire poput talasa.

Kako dan odmiče, sunce polako zalazi, bojeći nebo u nijanse narandžaste i crvene. Lampione se pale, a svetlosti se odbijaju od reke, stvarajući čaroban prizor. Muzika postaje tiša, a priroda preuzima glavnu ulogu, šaljući sve prisutne u svet snova.

Autor:Goran Popnovakov 2024